پیتر دراکر پدر مدیریت مدرن

پیتر دراکر که اغلب از او به عنوان “پدر مدیریت مدرن” یاد می شود، با تئوری ها و عملکردهای نوآورانه خود تأثیر عمیقی بر حوزه مدیریت داشت. زندگی و حرفه‌ی او با مشارکت‌های متعددی مشخص شد که نحوه عملکرد سازمان‌های امروزی را شکل داد.

 سنین جوانی و تحصیل

پیتر فردیناند دراکر در 19 نوامبر 1909 در وین اتریش به دنیا آمد. او در خانواده ای تحصیلکرده بزرگ شد که محیط فکری محرکی را فراهم کرد. دراکر در دانشگاه هامبورگ در رشته حقوق تحصیل کرد و در سال 1931 دکترای خود را در رشته حقوق عمومی و بین المللی از دانشگاه فرانکفورت گرفت.

 شغل اولیه و مهاجرت به ایالات متحده

دراکر پس از اتمام تحصیلات خود به عنوان روزنامه نگار و اقتصاددان در آلمان مشغول به کار شد. اما با روی کار آمدن رژیم نازی اروپا را ترک کرد و در سال 1933 به انگلستان رفت. در سال 1937 به ایالات متحده مهاجرت کرد و بقیه دوران کاری خود را در آنجا سپری کرد.

 شغل علمی و حرفه ای

دراکر کار آکادمیک آمریکایی خود را به عنوان استاد سیاست و فلسفه در کالج بنینگتون در ورمونت آغاز کرد. او در سال 1943 “آینده انسان صنعتی” را منتشر کرد که توجه جنرال موتورز (GM) را به خود جلب کرد. جنرال موتورز از او دعوت کرد تا رویه‌های مدیریتی خود را مطالعه کند که نتیجه آن کار مهم “مفهوم شرکت” (1946) بود که دراکر را به عنوان یک متفکر برجسته مدیریت معرفی کرد.

دراکر در سال 1950 به عنوان استاد مدیریت به هیئت علمی دانشگاه نیویورک پیوست و تا سال 1971 در آنجا تدریس کرد. سپس استاد علوم اجتماعی و مدیریت در دانشگاه فارغ التحصیل کلرمونت در کالیفرنیا شد و تا زمان مرگش در سال 2005 در آنجا فعال بود. دانشگاه بعداً مدرسه مدیریت خود را به نام او نامگذاری کرد: دانشکده مدیریت ارشد پیتر اف. دراکر و ماساتوشی ایتو.

 سهم عمده در تئوری و عمل مدیریت

1. مدیریت بر اساس اهداف (MBO):

 یکی از مهم ترین مشارکت های دراکر، مفهوم مدیریت بر اساس اهداف بود. MBO بر اهمیت تعریف اهداف واضح و قابل اندازه گیری در یک سازمان و همسویی عملکرد فردی با این اهداف تاکید دارد. این رویکرد مشارکت و مشارکت را از تمام سطوح سازمان تشویق می کند که منجر به بهبود عملکرد و پاسخگویی می شود.

2. کارگر دانش:

 دراکر یکی از اولین کسانی بود که ظهور “کارگر دانش” را تشخیص داد – کارمندانی که سرمایه اصلی آنها دانش است. او استدلال کرد که کارکنان دانش در اقتصاد مدرن اهمیت فزاینده‌ای پیدا خواهند کرد و سازمان‌ها باید شیوه‌های مدیریتی خود را برای استفاده از پتانسیل خود تطبیق دهند.

3. تمرکززدایی و ساده سازی:

 دراکر از تمرکززدایی سازمان‌های بزرگ حمایت می‌کرد و استدلال می‌کرد که تصمیم‌گیری باید به پایین‌ترین سطح ممکن کاهش یابد. او معتقد بود که این رویکرد منجر به کارایی، نوآوری و پاسخگویی بیشتر می شود.

4. اهمیت نوآوری:

 دراکر بر نقش حیاتی نوآوری در موفقیت کسب و کار تاکید کرد. او استدلال کرد که شرکت ها باید به طور مداوم به دنبال فرصت های جدید باشند و مایل باشند محصولات و فرآیندهای خود را مختل کنند تا رقابتی باقی بمانند.

5. عمل مدیریت:

 کتاب دراکر «عمل مدیریت» (1954) یکی از تأثیرگذارترین متون مدیریت به شمار می رود. بسیاری از ایده های کلیدی او از جمله اهمیت تعیین اهداف روشن، نقش مدیران در ایجاد انگیزه و توسعه کارکنان و نیاز به ارزیابی و بهبود مستمر را معرفی کرد.

6. مسئولیت اجتماعی شرکت:

 دراکر معتقد بود که کسب و کارها مسئولیتی فراتر از حداکثر کردن سود دارند. او استدلال کرد که شرکت ها باید به طور مثبت به جامعه کمک کنند و تأثیر اقدامات خود را بر همه ذینفعان از جمله کارکنان، مشتریان و جامعه در نظر بگیرند.

7. پنج سوال مهم:

 دراکر در سالهای آخر عمر خود چارچوبی برای خودارزیابی سازمانی بر اساس پنج سوال اساسی ایجاد کرد:

 – ماموریت ما چیست؟

 – مشتری ما کیست؟

 – مشتری برای چه چیزی ارزش قائل است؟

 – نتایج ما چیست؟

 -برنامه ما چیه؟

 این چارچوب به سازمان ها کمک می کند تا بر هدف اصلی خود متمرکز بمانند و به طور مداوم عملکرد خود را بهبود بخشند.

 میراث

پیتر دراکر بیش از 30 کتاب تألیف کرد که بسیاری از آنها همچنان در زمینه های مدیریت و تئوری سازمانی تأثیرگذار هستند. ایده های او به طور گسترده توسط مشاغل، سازمان های غیرانتفاعی و سازمان های دولتی در سراسر جهان پذیرفته شده است.

میراث دراکر فراتر از نوشته های او است. او همچنین به عنوان مشاور بسیاری از شرکت های بزرگ، سازمان های غیرانتفاعی و دولت ها خدمت کرد. بینش‌های او همچنان به شیوه‌ای که امروزه مدیریت را می‌فهمیم و تمرین می‌کنیم، شکل می‌دهد.

پیتر دراکر در 11 نوامبر 2005 درگذشت، اما کمک های او در حوزه مدیریت ماندگار است و بر نسلی از مدیران و رهبران تأثیر می گذارد.