دانلود پایان نامه|دانلود ترجمه مقاله|دانلود تحقیق-پروژه مدیریت پروژه مدیریت بانک دانلود پایان نامه مقاله تحقیق است.
۱-۲) تعاریف هوش
هوش عبارت است از توانایی یادگیری و به کار بردن آنچه یاد گرفته شده، در سازگاری با اوضاع و احوال تازه و حل مسائل و مشکلات تازه(مان،۱۳۷۸) مجموعه استعدادهایی است که با آنها شناخت پیدا میکنیم، شناخت ها را به یاد می سپاریم و عناصر تشکیل دهنده فرهنگ را به کار می بریم تا مسائل زندگی روزانه را حل کنیم و با محیط ثابت و محیط درحال تغییر سازگار شویم(گنجی،۱۳۸۲ ).در مورد هوش سازمانی نظرات متفاوتی از دیدگاههای مختلفی وجود دارد که به اختصار هرکدام از این معانیآورده میشود. البته یادآوری می کنیم که برخی از محققان مثل خانزاده (۱۳۸۶: ۱۲) هوش تجاری را به جای هوش سازمانی به کار می برند. هوش تجاری سازمانها را از دیدگاه عوامل کسب و کار و تجارت مورد ارزیابی قرار میدهد. وی هوش سازمانی[۱] را داشتن دانشی فراگیر از همه عواملی مانند مشتریان، جامعه و مخاطبان، ارباب رجوع و رقبا، محیط اقتصادی، عملیات و فرایندهای سازمانی (مالی، فروش، تولید، منابع انسانی و…) میداند که بر سازمان اثرگذارند و مدیران را برای تصمیم گیری درباره همه عوامل موثر بر سازمانها و شرکتها توانمند میسازد. ولی باید توجه داشت که هوش سازمانی، سازمانها را فارغ از کسب و کار و از تمامی دیدگاهها و جنبه های سازمانی مورد بررسی قرار میدهد. برخی دانشمندان هوش سازمانی را از دیدگاه معرفت شناختی بررسی کردهاند: دیدگاه شناختی، دیدگاه رفتاری و دیدگاه عاطفی – اجتماعی سه مقوله هوش سازمانیاند و هدف کلی، این است که بدانیم، چگونه آمیزش مکاتب مختلف اندیشه میتواند درک جامعی از هوش سازمانی در مدیریت و ادبیات توسعه سازمانی ارائه دهد. هوش سازمانی فرایندی اجتماعی است که نظریه های زیربنایی آن بر مبنای نظریه های هوش فردی محض بوده که تاکنون نادیده انگاشته شده اند.کاربرد هوش فردی به نوبه خود نتوانسته است، ماهیت اجتماعی هوش سازمانی را مشخص کند.(اکگان ،۲۰۰۷: ۱۴)[۲].
۲-۱-۱) مبانی نظری هوش سازمانی
در زمینه هوش سازمانی تاکنون تعاریف و مدل های بسیاری از سوی صاحب نظران مطالعات سازمانی ارائه گردیده است. خلاصه ای از نکات کلیدی این تعاریف در جدول شماره ۲-۱ ارایه شده است. در این میان دیدگاه آلبرشت[۳]، جامع ترین دیدگاه موجود پیرامون هوش سازمانی می باشد (زارعی متین و حمیدی زاده و رهبر، ۱۳۸۷: ۹)؛ چرا که ضمن دارا بودن ویژگی های سایر مدل ها، از نظر سنجش نیز قابل اندازه گیری بوده و سایر مولفه های مدل های دیگر را نیز تحت پوشش قرار می دهد (عرفانی خانقاهی و جعفری، ۱۳۸۹: ۲۳)؛ و تاکنون نیز چندین بررسی تجربی بر اساس این مدل انجام شده است.لازم به ذکر است که گاهاً مفهوم هوش سازمانی با مفهوم هوشمندی کسب و کار[۱۲] (تجاری) یکسان تلقی میشود؛ در حالی که به اجمال این دو مفهوم یکی نبوده و هر کدام چارچوب و کاربرد خاص خود را دارا بوده و در این پژوهش نیز مفهوم هوش سازمانی مد نظر بوده است. هدف اصلی هوشمندی کسب و کار بدست آوردن اطلاعات برتر[۱۳] و قرار دادن این اطلاعات در اختیار تصمیم گیران میباشد. هوشمندی کسب و کار اصطلاح فراگیری است که تعدادی از تکنولوژیها نظیر شاخص های کلیدی عملکرد[۱۴] و داده کاوی[۱۵] را شامل میشود (سیمون[۱۶] ،۲۰۱۰: ۲۸).در تعریف دیگری هوشمندی کسب و کار به عنوان ترکیبی از محصولات، تکنولوژی و روشهای سازماندهی اطلاعات کلیدی مورد نیاز مدیریت تعریف شده است که موجب بهبود سود و عملکرد میگردد. هوشمندی کسب و کار شامل اطلاعات کسب و کار و تجزیه و تحلیل کسب و کار در چارچوب فرآیندهای کلیدی کسب و کار است که منجر به تصمیمات و اقداماتی است که در نهایت موجب بهبود عملکرد کسب و کار میشود. به طور خاص، هوشمندی کسب و کار به معنای کاربرد داراییهای اطلاعاتی در فرآیندهای کلیدی کسب و کار برای دستیابی به بهبود عملکرد کسب و کار میباشد.(ویلیامز و ویلیامز[۱۷]، ۲۰۰۷: ۳۵).در ادامه ادبیات نظری و پیشینه تحقیق هوش سازمانی ارائه شده است.
۲-۱-۲) دیدگاه های هوش سازمانی
۲-۱-۲-۱) هوش سازمانی از دیدگاه ماتسودا
تی ماتسودا [۱۸] هوش سازمانی را مجموع تواناییهای ذهنی یک سازمان می داند که ترکیبی از دو عامل هوش انسانی و هوش ماشینی است و دارای دو جزء است:
هوش سازمانی به عنوان یک فرایند، که تجزیه و تحلیل نظری یک سازمان را با مجموعه ای از فرایندهای فرعی فراهم می سازد و دارای ویژگیهای تعامل، اجماع، همکاری یا تشریک مساعی، است؛ و هوش سازمانی به عنوان یک محصول ، که خط مشی ترکیبی و طرح و راهنماییهایی برای طراحی سیستم اطلاعاتی برای یکدیگر سازمان ارائه میکند. البته این دو جزء از یکدیگر جدا نیستند و به عنوان دو عامل وابسته به در سازمان عمل می کنند(حیاتی، ۱۳۸۵: ۱۶).
۲-۱-۲-۲) هوش سازمانی از دیدگاه ویلیام هلال
از نظر ویلیام هلال[۱۹] ( ۱۹۹۸: ۴۲) هوش سازمانی یعنی ظرفیت یک سازمان برای ایجاد دانش واستفاده از آن برای وفق یافتن با محیط یا بازار، از لحاظ استراتژیک هوش سازمانی شبیه به بهره هوشی[۲۰] است، اما در یک سطح سازمانی شکل گرفته است. که آن را OIQ[۲۱] می نامنم و مانند بهره هوشی قابل اندازه گیری است. اگر سازمانها رهبران خوبی همراه با استراتژی های زیرکانه و محیط مطلوب نداشته باشند، مانند انسانها ممکن است از هوششان برای موفقیت استفاده نکنند و در زمانی که نظریه هایی همچون یادگیری سازمانی و داراییهای ناملموس مورد استفاده قرار میگیرند، ممکن است چگونگی اجرا و ارزیابی این روشها، چگونگی ارتباط آنها با عملکرد و نحوه توسعه آنها، به سختی درک شود. هلال و همکارانش هوش سازمانی را تابعی از پنج زیر سیستم شناختی می دانند که عبارت اند از: ساختار سازمانی، فرهنگ، روابط ذی نفعان، مدیریت دانش و فرایندهای استراتژیک (لیبوویتز[۲۲]،۲۰۰۰: ۸۹).
فهرست مطالب دانلود ادبیات نظری و پیشینه تحقیق هوش سازمانی
۲-۱) تعاریف هوش ۴
۲-۱-۱) مبانی نظری هوش سازمانی ۵
۲-۱-۲) دیدگاه های هوش سازمانی ۶
۲-۱-۲-۱) هوش سازمانی از دیدگاه ماتسودا ۶
۲-۱-۲-۲) هوش سازمانی از دیدگاه ویلیام هلال ۷
۲-۱-۲-۳) هوش سازمانی از دیدگاه مک مستر ۷
۲-۱-۲-۴) هوش سازمانی از دیدگاه کارل آلبرشت ۷
۲-۱-۳) هوش سازمانی ۱۰
۲-۴) پیشینه تحقیق ۱۴
۲-۴-۱) مطالعات انجام گرفته در داخل کشور ۱۴
۲-۴-۲) مطالعات انجام گرفته در خارج کشور ۱۵
پرسشنامه هوش سازمانی ۱۶
منابع ۱۸
نوع فایل : ورد(docx)
تعداد صفحات :۲۰
مقطع: کارشناسی ارشد
سال تحصیلی:۱۳۹۴
قیمت : ۱۲۰۰۰ تومان
منابع
حیاتی م. ۱۳۸۷. بررسی وضعیت هوش سازمانی سازمان پژوهش و برنامه ریزی و ارائه چارچوب مفهومی مناسب. رساله دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران.
جعفری پ، فقیهی ع. ۱۳۸۸. میزان مؤلفه های هوش سازمانی در سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی. فصلنامه دانش و پژوهش در علوم تربیتی- برنامه ریزی درسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان (اصفهان)، شماره ۲۳، پاییز ۱۳۸۸. ص ۴۵-۶۶
زارعی متین ح. ۱۳۷۸. خلاقیت. تهران، دانش مدیریت، شماره ۲۴، صفحات ۶۶-۵۹.
عرفانی خانقاهی م، جعفری پ. ۱۳۸۹. بررسی اثرات مستقیم و غیرمستقیم سبکهای رهبری تحولی، فرهنگ یادگیری و یادگیری سازمانی بر هوش سازمانی در دانشگاه آزاد اسلامی (منطقه هشت). فصلنامه رهبری و مدیریت آموزشی، ۴ (۱) ۶۶-۴۹.
گنجی ح. ۱۳۸۰. بهداشت روانی. تهران.
کاپلان رابرت اس، دیویـد پـی نورتـون. ۱۳۸۷. سازمان استراتژی محـور. پرویـز بختیـاری، تهـران: انتشارات سازمان مدیریت صنعتی. چاپ هفتم.
ملک زاده غ. ۱۳۸۹. هوش سازمانی؛ ابزاری قدرتمند در مدیریت شرکتهای دانش محور. فصلنامه تخصصی پارکها و مراکز رشد فناوری، شماره ۲.
مان نورمن لسلی. ۱۳۷۸. اصول روانشناسی «اصول سازگاری آدمی»، ترجمه و اقتباس محمود ساعتچی. تهران: امیرکبیر.
Akgun, A. E. Byrne, John. Keskin, Halit. 2006. “Organizational intelligence:” a structuration view, the current issue and full text archive of this journal is available at: www.emeraldinsight.com/00935-4814.htm.
Albrecht, K. 2003. Organizational intelligence and knowledge management: Thinking outside the silos. The Executive Perspective. Retrieved from www.karel Albrecht.Com. 1-170.
Albrecht, K. 2003. The power of mind at work: Organizational intelligence in action. New York:Amacom.
Albrecht, K. 2003. Organizational intelligence survey, Preliminary assessment, (p.34), Australian Institute of Management.
Albrecht, K. 2002. Organizational intelligence profile, Preliminary assessment questionnaire (p.3), San Diego California.
Bencsik, A.; Lőre, V., & Marosi, I. 2009. From individual memory to organizational memory (intelligence of organizations), World academy of science, engineering and technology, 56.
Ding, Xiu-Hao., & Huang, Rui-Hue. 2010. Effects of knowledge spillover on inter-organizational resource sharing decision in collaborative knowledge creation, European Journal of Operationa Research, 201, 949-959.
Higginns J, William Rl, Mclaughlin TF. 2001. The effects of social reinforcement on the academic achievement for a third-grade student with learning disabilities.Education &Treatment of Children.
Ichijo, K., & Nonaka, I. 2006. Knowledge creation and management: new challenges for managers, Oxford university press, New York.
Kerfoot K. 2009. On leadership organizational education. Journal of Movement Science & Sports. Spring-Summer; 7(13):137-44.[Persian]
Lefter, V., Prejmerean, M., & Vasilache, S. 2008. The dimension of organizational intelligence in romanian companies- A human capital prspective. Academy of Economic Studies, Bucharest.
Leana , C. R . and Van Buren , H.J. 1999. Organizational social capital and employment practices. Academy of Management Review , Vol . 24 , No,3 pp538-55.
Liebowitz, Jay. 2000. “Building organizational intelligence: a knowledge management primer”. ۱st edition, PP: 1-4, available at: the Acm Digital Librarty.
Mooghali, A. R., & Azizi, A. R. 2008. Relation between organizational intelligence and organizational knowledge management development, World Aapplied Sciences Journal, 4(1), 1-8.
Potas N, Ercetin SS, Kocak S. 2010.Multi dimensional organizational intelligence measurements for determining the institutional and managerial capacity of girls’ technical education institution (Diyarbakir, Sanliurfa and Konya/Turkey). African Journal of Business Management; 4(8):1644-51.
Potas, N., Ercetin, S. S., & Kocak, S. 2010. Mtultidimentiomal organizational intelligence measurement for determining the institutional and managerial capacity of girl’s technical education institution. African Journal of Bussiness Management,4,1644-1651.
Seemoon. I. 2010. Organizational intelligence in action. Personnel Psychology,۵۷,۱۰۷۱-۱۰۷۳.
Stalinski, S. 2004. Organizational intelligence: a systems perspective, organization Development Journal, 22(2), ABI/INFORM Global, 55-67.
Stonehouse, G. H., & Pemberton Jonathan D. 1999. Learning and knowledge management in the intelligent organization, Participation & Empowerment, 7(5), 131- 144.
Stonehouse, G. H., & Pemberton Jonathan D. 1999. Learning and knowledge management in the intelligent organization, Participation & Empowerment, ۷(۵), ۱۳۱-۱۴۴.
Taheri Lari, M. 2010. Knowledge management position in organization intelligence, Organization intelligence melli conference, Tehran, November (inPersian).
Yolles M. 2005. Organisational intelligence. Journal of workplace learning. ۱۷(۱/۲):۹۹-۱۱۴. ۱۳- Robbins SP. Organization theory: structure, design, and applications. 3rded. USA, New Jersey: Prentice-Hall.1987.
Williams,Steve.Williams,Nancy. 2007.The profit impact of business intelligence ,San Francisco, Elsevier -Yolles,Maurice.Organisational intelligence The Journal of Workplace Learning.Vol.17,No.1/2,pp.99 ۱۱۴,available at:www.emeraldinsight com.
Yaghoubi, N.M., Kazemi, M., & Moloudi, J. 2010. Review of relationship between organizational intelligence and intellectual capital. Interdisciplinary Journal of Contemporary Research in Business, 2 (7) 355-363.
